EMDR, “Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme”nin (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) kısaltmasıdır. EMDR terapisi, özellikle travmatik anıları işlemek ve bu anıların neden olduğu duygusal sıkıntıları hafifletmek için kullanılan bir psikoterapi yöntemidir. Dr. Francine Shapiro tarafından 1980’lerde geliştirilmiştir.
EMDR, genellikle şu adımları içerir:
Hikaye ve Planlama: Terapist, kişinin geçmişteki travmatik olayları ve bu olayların etkilerini anlamak için kişiyle birlikte çalışır. Bir tedavi planı oluşturulur.
İlk Değerlendirme: Terapist, kişinin travmatik anılarını belirler ve bu anılara odaklanır.
Duyarsızlaştırma (Desensitization): Kişi, travmatik anılarını hatırlarken, terapist tarafından yönlendirilen göz hareketleri, sesler veya dokunsal uyarıcılar gibi uyarıcılarla başa çıkma sürecine girer. Bu adım, anıların duygusal yükünü azaltmayı amaçlar.
Yeniden İşleme (Reprocessing): Kişi, duyarsızlaştırma sürecinin ardından travmatik anılarıyla ilgili olumlu düşünceleri ve duyguları daha etkin bir şekilde oluşturur.
Geleceğe Odaklanma: Son aşamada, terapist ve kişi, gelecekteki olumlu hedeflere odaklanarak terapinin tamamlanmasını sağlar.
EMDR, genellikle posttravmatik stres bozukluğu (PTSD) gibi durumların tedavisinde kullanılır, ancak başka psikolojik sorunların tedavisinde de etkili olabilir. Terapistler genellikle kişinin göz hareketleri, sesler veya dokunsal uyarıcılar gibi dış etkilerle travmatik anılarına odaklanmasına yardımcı olur.
